Filmy hydraulik, relacja ojciec-syn

Akcja serialu rozgrywa się w jednej z warszawskich kamienic, w latach 60. XX wieku. Głównymi bohaterami są dwie zaprzyjaźnione rodziny – Jankowscy i Kamińscy – a każdy odcinek jest poświęcony jakiemuś wydarzeniu z ich codziennego życia.

Historia oscyluje wokół czterech sfrustrowanych mężczyzn z przedmieścia, którzy w poszukiwaniu przygody postanawiają wyruszyć w drogę na swoich motorach. Sprawy zaczynają się komplikować kiedy w czasie trasy spotykają grupę prawdziwych fanów motocykli.

Smutny obraz ukazujący dwa zaprzyjaźnione małżeństwa, dla których słowo miłość nie wiadomo kiedy zniknęło z codziennego słownika.

Jest rok 1975. Göran i jego przyjaciele decydują się na eksperyment - postanawiają żyć razem pod jednym dachem. Dni upływają im na medytacji, rozmowach, piciu wina i uprawianiu wolnej miłości. Pewnego dnia do komuny przybywa siostra Görana. Zmęczona swoim małżeństwem, chce ułożyć sobie życie od nowa. Jednak życie w komunie, ze swobodnym stosunkiem do seksu, palenia trawki, jest bardzo różne od tego, do jakiego przywykła. Jej niespodziewane pojawienie się, powoduje zamęt wśród mieszkańców wspólnoty, odsłaniając ich skrywane dotąd fantazje i pragnienia.

Powszechnie szanowany prawnik Walter Bridge jest głową statecznej rodziny. Jego konserwatywne poglądy nadają ton życiu pozostałych domowników. Żona Waltera India nauczyła się podporządkowywać woli męża, jednak w głębi duszy tęskni za partnerskim układem i ciepłem miłości. Dorastające dzieci państwa Bridge zaczynają kwestionować surowe zasady ojca. Rodziną wstrząsają coraz silniejsze konflikty. Walter Bridge musi zweryfikować swoje podejście do życia, jeśli nie chce dopuścić do rozpadu rodziny.

1942 rok. Okupowany Paryż. Zastępca reżysera a zarazem członek francuskiego ruchu oporu Jean-Devaivre przyłącza się do niemieckiego studia filmowego "Continental Films" aby uniknąć podejrzeń i uzykać namiastkę bezpieczeństwa. Przez wiele następnych lat szpieguje reżyserując francuskie filmy produkowane przez Niemców...

W 1980 roku w Queens w Nowym Jorku. Pierwszego dnia w szóstej klasie, Amerykanin żydowskiego pochodzenia Paul Graff (Banks Repeta) szybko zaprzyjaźnia się ze zbuntowanym Afroamerykaninem o imieniu Johnny (Jaylin Webb). Ale Johnny nie zdał do następnej klasy i zostaje ostrzej potraktowany przez swojego nauczyciela, kiedy obaj żartują. Paul również często odcina się od swoich zajęć szkolnych i zamiast tego rysuje obrazy. Paul mieszka ze swoją stabilną finansowo rodziną pochodzenia żydowskiego. Jest blisko ze swoim dziadkiem ze strony matki Aaronem Rabinowitzem (Anthony Hopkins), który zachęca go do realizacji aspiracji zostania artystą. Jego mający dobre intencje, ale surowi rodzice, Esther (Anne Hathaway) i Irving (Jeremy Strong), są mniej przekonani o perspektywach kariery Paula, by zostać artystą. W nocy Aaron opowiada Paulowi historię o tym, jak matka Aarona uniknęła prześladowań antysemickich na Ukrainie, uciekając do Londynu, zanim ostatecznie wyemigrowała do Stanów Zjednoczonych z Aaronem i jej brytyjskim mężem. Pewnego dnia Paul i Johnny zostają przyłapani na paleniu jointa w toalecie, nieświadomi, że to nielegalny narkotyk. Wściekła Esther zmusza Irvinga do pobicia Paula w ramach kary. W nadziei, że stanie się bardziej zdyscyplinowany, Paul zostaje wysłany przez rodziców do prywatnej szkoły Forest Manor Prep, gdzie uczy się jego starszy brat Ted (Ryan Sell)...

Amerykańska krytyka okrzyknęła tę komedię sensacyjną "parodią Bonda w najlepszym stylu". François Merlin (Jean-Paul Belmondo) jest autorem popularnych powieści sensacyjnych o przygodach superszpiega Boba Saint-Claira. W międzyczasie marzy o romansie z piękną sąsiadką Christine (Jacqueline Bisset). Pewnego dnia pożycza jej kilka swoich książek, po których przeczytaniu Christine zakochuje się w ich bohaterze superszpiegu. Zazdrosny o swego bohatera pisarz postanawia go unicestwić...

Rodzina Barańskich mieszka na przedmieściu. Matka całkowicie poświęca się roli pani domu, co jest źródłem jej nieustającej frustracji. Ojciec utrzymuje rodzinę, ale to nie jego zdanie jest w domu najważniejsze. Model życia Leszczyńskich jest zupełnie inny. Matka jest rozwódką. Ze swojego pierwszego związku ma dorastającą córkę, a z obecnego małżeństwa kilkuletniego syna. Spełnia się zawodowo, podczas gdy jej mąż zmaga się nie tylko z wychowaniem dzieci, ale również z własną niemocą w kwestii ponownego wyboru ścieżki kariery zawodowej. Jest bezrobotny. Choć Barańscy hołdują wartościom konserwatywnym, a Leszczyńscy wydają się być postępowymi intelektualistami, okazuje się, że tak naprawdę więcej ich łączy niż dzieli. Dobre chęci rodziców przynoszą często opłakane, choć zabawne rezultaty.